Opinie3 augustus 2021

Bomen planten om CO2-uitstoot te compenseren, is dat wel zo’n goed idee?

In haar nieuwe rapport ‘Tightening the Net’ stelt Oxfam de ontoereikende praktijken van veel landen en bedrijven om tegen 2050 CO2-neutraal te zijn aan de kaak. De methoden die ze gebruiken, zoals bomen planten, zijn onrealistisch en de impact ervan is onbewezen. Bovendien leiden ze tot een stijging van de voedselprijzen én meer honger in de wereld.

Steeds meer landen en bedrijven claimen tegen 2050 CO2-neutraal te zijn door evenveel CO2 te absorberen als ze uitstoten. Op papier is dit een aantrekkelijk idee, maar alleen een drastische vermindering van de uitstoot kan de opwarming van de aarde beperken. De maatregelen die de landen en bedrijven voorzien, kunnen op termijn leiden tot een stijging van de voedselprijzen met 80% en de honger wereldwijd aanwakkeren.

1,6 miljard hectare bos nodig om CO2-uitstoot te compenseren

Om de CO2-uitstoot te compenseren en CO2-neutraliteit te bereiken, bestaan er verschillende methoden waarvan de werkelijke impact onbewezen is. Voor veel van deze technieken is land nodig: om bomen te planten die CO2 omzetten in zuurstof, of om landbouwgrond te transformeren om meer CO2 op te nemen. 
  België, dat tot de landen behoort met de grootste CO2-voetafdruk per persoon, kan zijn uitstoot nooit compenseren door bomen op zijn eigen grondgebied aan te planten. Hetzelfde geldt voor de landen en bedrijven die over de hele wereld grond zullen kopen om te kunnen blijven vervuilen. Om de wereldwijde CO2-uitstoot naar nul te herleiden, zou er 1,6 miljard hectare extra bos nodig zijn. Dat is meer dan alle landbouwgrond op aarde. 
  Daarvoor zal veel land nodig zijn in kwetsbare landen. En dat land is van gemeenschappen, die erop leven en ervan afhankelijk zijn voor de productie van voedsel. Als overheden en bedrijven dit land onwettelijk van hun afnemen, noemen we dit ‘landroof’.

Rechts