Publicaties

The use of biofuels in road transport as a sustainable source of energy is one of the key strategies used by the European Union (EU) to tackle the climate crisis and cut dependency on fossil fuels produced by controversial regimes like Russia. This strategy is enshrined in the Clean Energy for All Europeans package, and the various iterations of the Renewable Energy Directive (RED I, II, III and IV).
In implementing these policies, Belgian imports of bioethanol made from sugarcane have increased dramatically. But while the Belgian Government promotes the consumption of gasoline-bioethanol blends as a low carbon-footprint solution, the local impacts of sugarcane-based ethanol prove that this energy source is anything but sustainable.

This report sheds light on the Belgian consumption of biofuels and the fact it is still overwhelmingly based on so-called first-generation biofuels derived from food and feed crops, like grains and oilseeds.
This consumption triggers serious negative social and environmental impacts around the world.

De rijkste 1 procent greep bijna twee derde van alle nieuwe rijkdom ter waarde van 42 biljoen dollar die sinds 2020 is gecreëerd, bijna twee keer zoveel geld als de onderste 99 procent van de wereldbevolking, onthult een nieuw Oxfam-rapport vandaag. In de afgelopen tien jaar heeft de rijkste 1 procent ongeveer de helft van alle nieuwe rijkdom veroverd. In België heeft de rijkste 1% bijna een kwart van alle rijkdom in handen. Dit is meer dan de gecombineerde rijkdom van de onderste 70% van de bevolking.

Ondanks de toename aan duurzaamheidsinitiatieven in de cacaosector, houden problemen als kinderarbeid en ontbossing aan. De beste manier om boeren aan een leefbaar inkomen te helpen, is door hogere prijzen te betalen. Om hun duurzaamheidsdoelstellingen te behalen, moeten bedrijven daarom in de eerste plaats hun aankooppraktijken wijzigen.

Volgens een nieuw rapport van Oxfam ondermijnen bezuinigingsmaatregelen die momenteel door 143 staten worden uitgevoerd hun vermogen om burgers te voorzien van elementaire openbare diensten zoals onderwijs, gezondheidszorg en sociale bescherming. De meerderheid van de wereldbevolking betaalt de prijs, terwijl de allerrijksten buiten schot blijven en vermogensbelastingen of maatregelen om onverhoopte winsten te belasten zeldzaam zijn.

Het Carbon Billionaires rapport dat Oxfam bij de lancering van COP 27 publiceerde, analyseert de investeringen van 125 van 's werelds rijkste miljardairs in enkele van 's werelds grootste bedrijven, en de koolstofemissies die met deze investeringen gepaard gaan. Individueel is de uitstoot van elk van deze miljardairs een miljoen keer hoger dan die van een gewone burger. Het rapport van Oxfam laat zien hoe kolossaal de koolstofuitstoot van de investeringen van miljardairs is.

Zowel rijke als lage-inkomenslanden hebben de explosie van de economische ongelijkheid sinds het uitbreken van de pandemie verergerd. Volgens de studie van Oxfam en Development Finance International (DFI) hebben regeringen gesneden in de uitgaven voor gezondheidszorg, onderwijs en sociale bescherming, terwijl ze weigeren de belastingen op de allerrijksten te verhogen, overwinsten in te voeren of minimumlonen te verhogen.

De Commitment to Reducing Inequality Index 2022 (CRII) is de eerste uitgebreide analyse van maatregelen ter vermindering van ongelijkheid die 161 regeringen in de eerste twee jaar van de pandemie hebben genomen.

De wereld beschikt over geneog middelen om te anticiperen en te reageren op de toenemende honger in de wereld, maar kiest er nog steeds voor om niet snel genoeg noch daadkrachtig te handelen.

Oxfam's briefing 'Fixing our Food' deconstrueert 10 mythes over ons voedselsysteem en biedt een alternatieve analyse voor een gelijkwaardiger en duurzamer mondiaal voedselsysteem op de lange termijn.

De meeste modemerken besteden de productie van hun kleding uit aan lage-inkomenslanden zoals Bangladesh. Daar worden de arbeiders blootgesteld aan gevaarlijke arbeidsomstandigheden en lage lonen. Oxfam voert campagne om van deze bedrijven te eisen dat zij hun sociale rechten garanderen.