Klimaatcrisis, vrouwenrechten en watertekort in Pakistan
Ondervoeding, kindersterfte en conflicten over de toegang tot drinkwater. Dat is de dagelijkse realiteit van duizenden plattelandsfamilies in Sindh, een provincie in Zuid-Pakistan. Met jouw steun ontwikkelt Oxfam er al sinds 2002 programma’s om deze problemen te verhelpen. Tegelijk steunen we vrouwen om voor hun rechten op te komen.
“Mijn leven was vroeger heel moeilijk”, vertelt Sara Solangi. “Door het gebrek aan water bleef ons land onbewerkt. We moesten 15 kilometer lopen om drinkwater te halen. Bovendien mochten vrouwen hun huis niet uit zonder toestemming van hun man.”
Recht op water
Sara is 42 en woont in Mehrab Solangi, een dorp in de provincie Sindh. Ze heeft een zoon van 10 en een dochter van 7 jaar oud. Sara verdient 200 roepie (= ongeveer 1 euro) per dag om groenten en katoen te plukken bij landeigenaars. Haar man is werkloos.
“Door de klimaatverandering wordt het hier droger en droger”, legt ze uit. “Het regent steeds minder en het water bereikt ons niet meer omdat de landeigenaars dammen hebben gebouwd hogerop in de rivier. Daardoor sterven onze gewassen en ons vee. We hebben dat aangeklaagd want dat water is ook van ons. Maar tot nu gaven de grondbezitters daar nooit gehoor aan, met ruzies en conflicten tot gevolg.”
Vrouwen vechten voor gelijke rechten
Sinds drie jaar is Sara lid van een lokale gemeenschapsgroep die campagne voert om toegang te krijgen tot drinkbaar water en om vrouwen een stem te geven bij lokale politici en grootgrondbezitters. Ze kreeg daarbij hulp van de Management Development Foundation (MDF), een Oxfam-partner in Pakistan, waar ze een opleiding volgde in vrouwelijk leiderschap. Op basis van wat ze daar leerde, ging ze naar een algemene vergadering over het recht op water. Nu onderhandelt ze mee over het toekomstige waterbeleid. Dankzij haar tussenkomst wordt de toegang tot water eerlijker verdeeld.
Vroeger was ik bang, nu trilt mijn stem niet meer als ik politici van antwoord dien.
Sara Solangi
Sinds kort heeft ze haar huis opengesteld voor een organisatie die er les geeft aan de kinderen van het dorp. “Ik wil dat mijn kinderen naar school gaan. Die kans heb ik zelf nooit gehad. Terwijl ik het huis schoonmaak, volg ik de lessen en leer ik ook wat bij. Ik hoop dat mijn dochter mijn werk later kan voortzetten om voor meer gelijke rechten te vechten.
“We planten bomen om de droogte tegen te gaan”
In 2003 trof een cycloon het dorp Allah Dino Bajeer in Badin en vernielde er alle gewassen en landbouwgrond. En in 2010 overstroomde het hele gebied. Sindsdien is het er kurkdroog. “Het ontbreekt ons aan alles”, getuigt Hooran Bhurghri (35, mama van vier). “Vooral aan water en eten. In die mate dat zowat alle kinderen ondervoed zijn en zwangere vrouwen aan bloedarmoede lijden. Mijn eigen kinderen zijn erg ziek.”
Hooran volgde een opleiding bij de Oxfam-partner Laar Humanitarian and Development Programme (LHDP). “Daar leerde ik een groentetuin kweken zonder insecticiden”, vertelt ze. “Ik moet nu geen groenten meer kopen, dat scheelt. We planten ook bomen om de droogte tegen te gaan.”
Vrouwen laten hun stem horen
Terwijl de vrouwen in Allah Dino Bajeer vroeger thuis moesten blijven en niet in het openbaar mochten spreken, hebben ze onder leiding van Hooran een eigen gemeenschapsraad opgericht. “We ervaren hoe het is om de zaken georganiseerd aan te pakken. We helpen de allerarmsten en laten onze stem horen”, getuigt ze.